Houston, we've got a problem!

Met het monteren van de Aprilia (Sachs) schokbreker heb ik de zogenaamde 'link-bone' omgedraaid zodat de kortere schokbreker gecompenseerd wordt. Stefan van Bitubo wijst mij erop dat het verder doorsteken van de vorkpoten door de kroonplaat wel even gemeten moet worden. Waarom? om te voorkomen dat het voorwiel met inveren niet tegen de uitlaat aankomt......oeps hier heb ik helemaal niet opgelet bij de positionering van het blok en de uitlaat. Aangezien de fiets in enkele tientallen onderdelen over de garagevloer verspreid ligt kan ik het niet zo een twee drie checken. Maar effe met photoshop de motor laten 'inveren'. #*&%#@ constructie fout ! het wiel raakt ruim de uitlaat. Aangezien de uitlaat vrij strak langs het blok loopt zit er maar een ding op, nieuwe ophang beugels maken. Daar gaat de eerst training, dit krijg ik dus nooit meer klaar voor de jaarlijkste seizoen aftrap op het circuit van Croix en Ternois. Gelukkig heb ik de goeie oude RSV Mille nog achter de hand.

Had natuurlijk liever op de mono gereden maar ja, deze tegenslag had ik niet zien aankomen. Wel veel plezier gehad (vooral de regensessies heb ik van genoten, heerlijk die regenbanden).  Bij thuiskomst maar weer snel verder met de mono. De ophangbeugels van het motorblok moesten opnieuw worden gemaakt, het blok moest enkele centimeters naar achteren. Meteen maar besloten om de achterste beugel middels schetsplaten te maken i.p.v. gelaste buis. 8mm aluminium met een 5mm wandige aluminium buis moeten stevig genoeg zijn. 
Bijkomend voordeel is dat deze platen absoluut een haakse montage garanderen (bij de buis constructie ook wel maar was niet zo precies en vele malen meer werk). Ook is de alu constructie maar liefst 400 gram lichter. Na wat gevloek en blauwe vingers is het meer weer in mijn eentje gelukt om het blok in het frame te tillen en bevestigen. Echter doordat zowel het blok 3cm naar achteren is geplaatst en nu perfect midden in het frame hangt bieden zich weer nieuwe klusjes aan. De voorste ophangbeugel past niet meer, het tandwiel lijnt niet uit met het achter tandwie, en de carburateur zit nu wel heeeeel dicht tegen de framebalk aan. We beginnen maar eens met de voorste beugel zodat de krik onder het blok uit kan 
Jammer, net alles netjes gemaakt en afgelakt kan de haakseslijper er weer in... Maar goed, mijn laskunsten worden steeds beter dus na een uurtje slijpen, passen, meten en lassen is de voorste beugel weer pas klaar. Likje verf erop hij is weer klaar voor montage. (Sorry foto is een beetje wazig 
Okay, dat is ook weer klaar. Morgen even een paar nieuwe bouten halen voor de nette afwerking en dan kan het blok weer vastgezet worden. In de tussentijd heb ik via Ebay ook weer leuk onderdeeltje op de kopt getikt. Tijdens de revisie bleek maar weer eens wat een prul van een voorvork er standaard in de mito zit. De marzocchi upsd vork heeft maar 1 veer en de tweede poot is min of meer voor de sier. Dus effe surfen en.... mooie volledig instelbare Ducati 916 vork op de kop getikt.  En hoe kan het ook anders, past natuurlijk weer voor geen meter. De Mito kroonplaten zijn 50 en 54 mm en de 916 vork is 53 en 53 mm.  Gezien de tijd (de clubraces zijn al over 3 weken!) gaat de Duc vork even opgeborgen worden om hier later mee aan de slag te gaan. (ga de bovenste kroonplaat opboren en de onderste opvullen). Over de clubraces gesproken, gisteren bevestiging van de inschrijving ontvangen. Ik ben over geplaatst van de Ducati open klasse naar de Euro Classics. Ben ik wel blij mee, hier rij ik dan namelijk mee voor het SAM klassement met meer vergelijkbaar materiaal. Maar goed de tijd begint te dringen en ik heb de eerste test meter nog niet gereden, het wordt spannend...

 

her-assemblage

 
De eerste training is al over twee weken. Na de euforie van vorige week moet er natuurlijk nog veel gebeuren. Vandaag flink wat van de to-do lijst af kunnen strepen. Het blok "even' uit het frame gehaald. Inmiddels heb ik ook de vorkpoten weer terug.
 
Heb inmiddels de remklauw goed schoon gemaakt en voorzien van verse Lucas SRQ blokjes , dat moet weer gaan bijten. Verder de kabelboom netjes gemaakt, olietankje rechter gemonteerd (zodat er meer olie in kan), en uitlaat pakkingen vervangen.

Het blokje staat hoog en droog en is eens flink onderhanden genomen. Althans qua uiterlijk, motorisch laat ik het gezien de korte tijd even zo. Na een tijdje flink in de weer te zijn geweest met ontvetter, doeken en siliconespray blinkt het karter als nieuw.
 
De ophang beugel heb ik vandaag nog even wat bij-gelast en geslepen en daarna gespoten. Nieuwe verse bouten erin. Nu alles uit elkaar ligt ben ik eigenlijk aan het twijfelen of ik niet meteen de achterbrug en subframe moet spuiten. Wil het frame, brug en subframe eigenlijke laten stralen en powdercoaten maar gezien de tijd wellicht een tussenoplossing kiezen. hmmm, nog maar eens een nachtje over slapen.
 
Ook maar de haakseslijper in het frame gezet. Ik heb besloten om toch maar de instelbare veer te monteren. Deze bleek niet een Mito Cup te zijn maar van een Aprilia RS250. Ga wel het frame op de plek waar ik gezaagd heb wat verstevigen, niet dat er zoveel zijwaardse krachten op komen maar voor de zekerheid kan het geen kwaad. Morgen maar weer beginnen met het opbouwen.