Eerste kwalificatie

Op zaterdag met een stralend zonnetje stond de eerste kwalificatie op het programma. Maar voor we daar aan konden beginnen moest de fiets eerst worden gekeurd. Deze keuring is een stuk beter dan die van de vrije trainingen (wat eigenlijk gewoon een circuitdag is). De fiets komt er glansrijk doorheen ware het niet dat hij afgekeurd wordt op het geluid. 106db zegt meneer van de KNMV. Ik betwijfel dit omdat ik vrijdag de hele dag heb gereden en de maximale limiet van 88db (dynamisch) niet overschreden heb. Maargoed, even een db-killer monteren en ik krijg het goedgekeurde stickertje. Terug bij mijn tent de db-killer er weer uit gehaald omdat ik weet dat de pijp gewoon niet te luid is. Ik heb inmiddels ook een aantal groter sproeiers kunnen vinden en heb deze voor de training gemonteerd, ik merk dat de motor veel mooier oppakt en iets meer vermogen heeft.
 
Ik rij mee bij de Euro-classics. Een klasse met 1,2 en 3 cilinders van voor 1989. Ik ben ondanks de nieuwe spoeiers zwaar onderpowert vergeleken met de dikke Pantahs, laverda's, absafs en ander mooi spul. In de eerste training kom ik er echter al snel achter dat een hoop van deze "oudjes" me aardig in de weg rijden. Rechte stuk hou ik ze niet bij maar in de bochten doorkruisen ze continue mijn lijnen brengen zo mijn bochten snelheid omlaag. Ik besluit na twee rondjes te wachten op een rustig plekje in het veld om zo een snelle ronde neer te zetten. Oeps, de sessie is sneller voorbij dan ik dacht en ik kom helemaal niet toe aan een snel rondje.
 
Een teleurstellende 2:21 was mijn snelste tijd van deze sessie. Jammer, want met de tijd van gisteren (2:19) had ik nu al op de tweede startrij gestaan. Maar er is nog een kwalificatie dus dat komt wel goed...dacht ik. Voor ik voor de tweede training het parc ferme in rij wordt ik ineens staande gehouden door een KNMV man (juist ja diezelfde) die vraagt waar mijn db-killer is gebleven. Ik probeer hem nog te overtuigen dat de uitlaat stil genoeg is maar ik mag de baan niet op... Snel terug naar mijn auto en de db-killer er weer in geschoven. Meneer de KNMV is blij en terwijl de rest al aan hun derde rondje bezig zijn plof ik de baan op. Ik merk meteen dat de XBR het heel moeilijk heeft. De db-killer is niet alleen killing voor het geluid maar ook voor het vermogen. Ik ben niet vooruit te branden. Na afloop blijkt dat ik inderdaad beter had kunnen fietsen. Een beschamende 2:25min.... Als ik morgen zo de race moet rijden kan ik beter niet starten want dat heeft geen enkele zin. Ik ben nog steeds overtuigd van het feit dat de uitlaat niet te luid is en vraag een herkeuring aan zonder db-killer. En ja hoor, 103db (statisch). Ik bedank de KNMV man voor zijn medewerking (ahum) en plof terug naar het basis kamp.
 
Ik pruts nog wat met de stationaire sproeier die ik inmiddels ook een maatje groter heb. (thanks Jean) Daarna een paar sponsor foto's schieten in de pitstraat en op de grid.
 
Inmiddels is de start opstelling bekend en ondanks mijn slechte trainingen sta ik toch nog op de 5de rij op de 20ste startplek. Niets slecht in een veld van 44 man met waarschijnlijk het minste vermogen van ze allemaal. Ik stel mezelf als doel om ook in de top 15 te eindigen.