Kerstvakantie 2007

 
En dat betekend dus sleutelen! Ik heb een weekje vrij tussen kerst en nieuw jaar. Ideale tijd om naast de kerstverplichtingen door de handen uit de mouwen te steken. De ophang beugel waar ik over schreef blijkt toch niet helemaal aan de kwaliteitseisen te voldoen. Een beugeltje los in de hand voelt veel steviger aan dan als er een motorblok aan vast zit. Ook mijn laswerk bleek van een dusdanig laag niveau te zijn dat de boel vrij makkelijk scheurde. Dus dat werd overnieuw gedaan. Voordeel van mijn eerste beugel was dat ik nu wel heel makkelijk de maten kon checken. Ik heb besloten om de beugels in een CAD programma eerst eens te tekenen.
 
Ik twijfel nog of ik het beugeltje uberhaupt zelf moet maken of beter door een vakman kan laten doen. Maarja dat druist eigenlijk tegen twee principes van deze mono in. 1) ik wil wat ik zelf kan maken ook daadwerkelijk zelf maken en 2) de bedoeling is low budget. Een tweede poging met een iets ander ontwerp lukt al een heel stuk beter. Te kort aan materiaal en een tijdstip dat de winkel dicht zijn noopt mij ertoe ook deze beugel op te offeren als een prototype. Driemaal is scheepsrecht en de derde poging is perfect haaks en oerdegelijk. Okay het is geen lichtgewicht. (ik schat zo'n 0,5 kg) maar deze voldoet wel. Ook mijn laswerk is aanzienlijk verbeterd alhoewel het natuurlijk amateur werk blijft. Op de onderstaande foto zit de beugel al op zijn plek (was vergeten een foto te maken voor ik het monteerde). Tegen de tijd dat alles weer uit elkaar gaat voor de powdercoating zal ik hem nog eens wat beter fotograferen. De bruine kleur lijkt op de foto roest maar is neergeslagen las damp en veeg je er zo vanaf.
 
Nu deze beugel definitief in zat bleek het toch wel moeilijk om het blok goed te richten ten opzichte van het frame. Omdat het frame al voorzien was van een voorvork en achtervork die op de grond stonden was het erg lastig om deze dwars te bewegen zonder te veel zijwaardse krachten op de beugel en de as waarop deze vastzit te zetten. Even creatief zijn. De vork heb ik verwijderd en het frame met een spanbandje aan het plafond van mijn garage vastgemaakt. Vedertjes licht kon ik het frame van links naar rechts bewegen.
 
Nu alles mooi in een lijn stond kon begonnen worden aan de voorste buegel. Ook hier eerst een prototype voor de maatbepaling omdat het zo lastig meten is met al die hoeken. Symetrisch is het sterks dus met wat gepuzzel een mooie 12,5 - 45 - 45 -12,5 graden beugeltje gemaakt. Ik kwam daarna er achter dat het blok niet helemaal in het midden van het frame hangt. Eerst dacht ik dat ik me vermeten had maar na nog eens e.e.a. te hebben gecheckt kwam ik er achter dat toch alles goed zat. Het Mito frame is toch gewoon smaller dan de XBR en dat zorgt ervoor dat het blok een kleine twee centimeter naar links staat om de tandwielen goed op een lijn te krijgen. Natuurlijk betekende dit dat een van de lasnaaden van de beugel precies voor het bevestigings punt van het blok kwam te zitten. Shit, een van mijn beste lassen tot nu toe en nu moet ik hem weer doorflexen... Gelukkig vond ik in de XBR onderdelen doos (juist ja die kartonnen doos uit het begin van dit blog) de originele ophang beugels van de XBR. Deze hebben een soort van S-bochtje. Door dit beugeltje aan te passen kon ik mijn eigen laswerk ontzien en alsnog alles passend krijgen. Ook hier lijkt e.e.a. verroest maar dat is het niet.
 
Met het monteren van deze nieuwe beugel zit het blok echt vast als een huis. Ik zit nog te twijfelen of ik er rubbers in moet maken voor het trillen maar ik denk dat ik voorlopig dit even probeer. (XBR heeft tenslotten een balansas). Ik ben blij dat ik het blok nu eindelijk goed heb hangen en het lasapparaat even aan de kant kan schuiven. Nu is het een kwestie van afbouwen. Er moet nog veel gebeuren. Zo komt de carburateur te dicht tegen de dwarsbalk van het frame waardoor er geen ruimte is voor een inlaat kelk o.i.d. Hier moet nog een oplossing voor worden gezocht maar heeft nu niet de hoogste prio.
 
Ik heb de fiets weer even buiten gezet om een overzicht foto te maken hoe het uitziet met het blok op zijn definitieve plaatst. Ik kon het ook niet laten om de tank en zit er even op te leggen.
 

zoals ik al schreef er moet nog een hoop gebeuren. Het eerst volgende is het maken van een uitlaat. Ik heb de originele XBR uitlaten nog maar die zijn wel heeeeeel zwaar. Ik schat dat ze samen wel 10kg wegen. Inmiddels een vraag uitgezet bij een lokale uitlaten bouwen hier in de buurt. Daarna moet ik nog een soort van olietankje maken of vinden. De orignele olietank van de XBR is lomp en zwaar (zo'n 2 kg schat ik) en wil ik niet gebruiken. Daarna het subframe constueren van aluminium. Ik heb het originele frame gewogen en weegt precies 4 kg, ik hoop het met het aluminium subframe hier 3 kg vanaf te krijgen. Verder moet de bekabeling nog worden aangebracht, de voorvork opnieuw afgedicht worden, de achterveer vervangen worden, een kuipframepje gemaakt worden, en en en en... Dus nog genoeg te doen. Ik hou jullie op de hoogte.

Het blok hangt erin.

 
Vandaag het blok bevestigd. Althans aan de achterkant. De protoype beugel blijkt niet helemaal haaks te zijn waardoor het blok niet goed hangt. Ook de constructie blijkt toch niet optimaal te zijn. Voordeel is wel dat ik nu de exacte maten van de beugel kan nameten. Ik ben vandaag begonnen met een nieuwe beugel die steviger (en helaas ook zwaarder) zal worden. Ik heb de fiets even buiten gezet om een overzicht fotootje te maken.
Een spanbandje voorkomt dat het blok voorover kiept omdat de voorste beugel nog niet klaar is.

Tandwielen zijn binnen

Yes! Terwijl ik mijn vorige post in de blog aan het schrijven was hoor ik ineens "Plong!" er landt iets van metaal in de brievenbus. Vol verwachting klopt mijn hart. Twee mooie AFAM 520 tandwielen lachen mij tegenmoet.

Mijn vrouw snap niet waarom ik zo enthousiast kan zijn over twee stukken ijzer. Met "Kijk dan toch hoe mooi gemaakt ze zijn" probeer ik haar nog te overtuigen van de schoonheid maar ze zucht en gaat winkelen. (schoenen kopen denk ik). Vrouwen en techniek...

Lekker bakken en braden

Eindelijk weer bezig geweest. Vandaag samen met een vriend lekker geknutselt. Eerst maar eens het blok gepositioneerd. Dit leverde meteen de nodige vraagtekens op. Hoever komt het voortand wiel van de swingarm as af? En onder welke hoek? Er moet rekening gehouden worden met het inveren van de motor waardoor de hoek van de ketting verandert. Ook de hoek van de carburateur mag niet te veel afwijken van het orginineel.
 
Middels maarliefst drie krikken kantelen, draaien en schuiven we methet motorblok en wordt er veel nagedacht, gemeten en gepast. Om maar eens een wijsheid van mijn vader te hanteren: "Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten". Er gaat ongemerkt veel tijd zitten deze bezigheid en rond het middaguur beginnen we met de constructie van de ophang beugel. We besluiten om de beugels van ronde buis te maken daar dit de meest stevige constructie geeft. De bedoeling is een prototype beugel te maken en deze later in aluminium na te laten maken i.v.m. het gewicht. Na flink bakken en braden (lassen is ook een kunst) en het onkunnen weggeflext te hebben hebben we een stevige beugel die niet de schoonheidsprijs gaat winnen maar wel werkt. Name het recht/waterpas krijgen van de beugel is niet eenvoudig. Uiteindelijk is dit het resultaat.
 
Zoals op de foto te zien is heeft het blok nog een poetsbeurtje nodig :-) Het beugeltje is niet eens zo heel zwaar en ik overweeg om deze te gebruiken en het niet van aluminium na te maken. Het kan natuurlijk altijd nog wat netter gemaakt worden maar voor nu voldoet het. Er zijn nog zoveel klusjes te doen dus voor nu is het goed.
 
Ik hoop deze week ook te kunnen beginnen aan de beugels waar het blok voor mee vast komt te zitten. Zodra deze klaar zijn kan ik verder met het uitpuzzelen hoe de uitlaat gaat lopen, ook moet er nog iets verzonnen worden voor de externe olietank (de XBR is een drysump motor). Voor de tank hebben ik een spectaculair idee maar dat moet ik nog even uitwerken voor ik jullie daar iets over ga vertellen.

Zoiets moet het worden

Het project heeft een tijdje stil gelegen i.v.m. tijdgebrek. Inmiddels is het restant XBR verkocht aan een liefhebber die er waarschijnlijk nog veel plezier aan gaat beleven. Omdat ik op wat materiaal zat te wachten en niet vooruit kon heb ik een beetje zitten photoshoppen. Onderstaande mockup is een beetje het idee hoe de fiets er uiteindelijk uit komt te zien. In deze foto is de kuip, uitlaat en motorblok getekend.
 
Gaaf he die MotoGP stijl uitlaat. De praktische uitvoering zal nog wel wat uitdagingen met zich mee brengen.

Weinig voortgang

 
Tijdens mijn vakantie flinke meters gemaakt zoals jullie hieronder hebben kunnen lezen. Ben inmiddels alweer vier weken aan het werk en het projectje heeft weinig voortgang. Het motorblok staat los onder het frame en moet opgekrikt worden om de juiste maat van de beugels te bepalen. Probleempje is echter dat de krik van mijn auto een beetje een onding is (wel gepatenteerd maar daar heb je zo weinig aan. Als deze niet belast is valt hij gewoon om. Beetje lastig om hier een motorblok van bijna 50kg mee te stellen / ballanceren. Wordt dus een bezoekje aan de plaatselijke autosloop om twee identieke krikjes te scoren om zo een lift plateau te maken waarmee ik het blok kan plaatsen. Het blok moet erin voor ik verder kan, ik hoop deze of volgende week hier het resultaat te kunnen laten zien.

Fase 1 van de transplantatie

De donor voelt zich al aardig thuis in het diepe zuiden en staat er wampjes bij. "Ze" weet nog niet wat komen gaat.... Al snel weet ik via de nederlandse XBR club (www.xbr500.com) het werkplaatshandboek van deze snelle japanner te vinden. Met het werkboek in de hand bouw ik na enig gevloek de radiaal opgestelde vierklepper uit het "antieke" frame. Ook de kabelboom, olietank en leidingen verlaten de jappaner en belanden, voorlopig, in een kartone doos.
 
De eens zo trotse Honda blijft achter met een gapend gat. Eigenlijk best wel jammer want ik moet toegeven dat ik de japanse mono naked best een aantrekkelijke fiets vond. Niet zo mooi als het broertje (GB500 clubman) maar toch wel een mooi fietsje. Voor mijn project heb ik echter alleen het kloppende hart nodig. De motor is zoals hierboven afgebeeld, zonder motorblok en kabelboom, overigens te koop tegen elk aannemelijk bod. Neem contact op met funky319@gmail.com voor meer foto's en info.
 

Donorpatient gevonden!

 
Via de koper van mijn vorige project (www.bitubo-raceservice.nl voor al je motorfiets afstelling) wordt ik geattendeerd op het duitse supermono kampioenschap. Dit schijnt onderverdeeld te zijn in twee klasses. De klasse A tot 500cc en de klasse B tot 800cc. Dat opent perspectief, ik hoef dus niet perse 800cc aan boort te hebben om mee te kunnen doen. Een vriend van me had me al tijden gek gemaakt over zijn eerste motor, de Honda XBR 500. Dit zou een ideale donor zijn voor mijn projet. Helaast is deze motor vrij exclusief en staat niet bij iedere dealer in de showroom. Ik weet dat in de ONK supermono en de duitse supermono cup snelle en vooral dure watergekoelde 500+ cc supermono's mee rijden. De Honda XBR 500 is dus een ideale fiets om in de duitse klasse A mee te strijden zonder hoge kosten te moeten maken in de Klasse B. Toevallig kom ik een schade XBR 500 tegen. Na korte onderhandeling besluit ik de schade fiets te kopen. Helaas voor mij wederom aan de anderekant van Nederland.... Na het opofferen van een vakantie dag (sorry voor de saaie dag in de auto schat) heb ik de Honda XBR uit 1986 op mijn trailertje staan. De schade blijkt beperkt te zijn tot een gedeukte tank.
Het fietsje loopt ondanks bijna 50k op de teller werkelijk als een zonnetje. Het grote avontuur kan beginnen.

Donorhart

Nu het rijwiel gedeelte nagenoeg compleet is wordt het tijd om eens te gaan rondkijken voor een donor motorblok. Het liefs zou ik een Suzuki DR 800 blok monteren. Het blijkt echter nog niet zo makkelijk een dergelijk blok in goede staat te vinden. Een bijna koop stop ik uit eindelijk na een foto te hebben ontvangen van een blok dat waarschijnlijk meer pekel dan zand heeft gezien. Eencilinder 4tact blokken schijnen populair te zijn want ik vindt geen goede blokken die voldoen en binnen het budget passen. Ook het aanschaffen van een los motorblok brengt risico’s met zich mee. Het liefst heb ik een complete (schade) fiets waar ik het blok in kan zien, horen en voelen lopen. De zoektocht gaat verder…

Het lijkt warempel op een motorfiets

 
Alvorens ik grotere investeringen in exotische onderdelen ga doen heb ik besloten om, indien mogelijk, zoveel mogelijk originele Mito onderdelen te gebruiken. I.p.v. alle onderdelen los te kopen heb ik contact gekregen met een brommerwinkeltje die een schade Mito hebben staan. Dat komt goed uit. Na een inventarisatie van wat handig kon zijn voor het project vertrek ik op zaterdag morgen om 06:15u. Om klokslag 08:30u sta ik voor de deur. Samen met een monteur slopen we alles van het wrak af wat ik nodig heb. Met een achterwiel, achterrem, remschakel-set en wat kleine beugeltjes die ik nodig heb voor de maatvoering keer ik terug. Ik kon het natuurlijk niet laten om e.e.a. meteen te monteren om het geheel te aanschouwen. En……

het begint op een motorfiets te lijken...

Weer een onderdeeltje gevonden

 
Vandaag een subframe en tank van een Mito EVO uit 1998 binnen gekregen. Het was een koopje maar dat is ook te zien. Het frame is flink aan het roesten en de tank heeft flinke krassen. Eigenlijk beide niet zo’n probleem want tank wordt toch gespoten en het subframe ga ik niet eens gebruiken. Ik wilde het eigenlijk hebben om de juiste maten te weten. Het subframe is namelijk het enige onderdeel van een standaard Mito dat niet van aluminium is gemaakt en weegt daardoor een ton. Het subframe monteer ik voorlopig om het later te vervangen door een eigenbouw aluminium subframe. Ook heb ik inmiddels een volledige racekuip klaar liggen.
Na even gecheckt te hebben of dit allemaal een beetje past is de kuip inmiddels opgeborgen op zolder voor latere ‘behandeling’. Ik mis nog een aantal cruciale onderdelen voor het rijwiel gedeelte. Het is overigens ook niet zo makkelijk om de halve fiets, ondanks het lichte gewicht, te verplaatsen. Het voorwiel wil altijd de andere kant op.

De eerste onderdelen

 
Na wat zoekwerk heb ik inmiddels de eerste onderdelen bij elkaar om van start te gaan. Ik besluit op safe te spelen en voorlopig een normale Cagiva Mito achterbrug te monteren. Deze stamt uit een 1991 mito. Na deze ontdaan te hebben van ongeveer een kilo zand, olie en andere smurrie kan deze zonder veel problemen, gebruik makende van een 1997 Mito Evo steekas, aan het frame worden bevestigd. De voorvork stamt eveneens uit een Cagiva Mito Evo uit 1997. Deze UPSD vork had ik nog over van mijn vorige project. Het eerste probleempje waar ik met dit project tegenaanliep was echter de kroonplaten die nog aan het frame vast zaten. Met de nadruk op VAST. Een moker moest eraan tepas komen om de roestige lagers te overtuigen dat het nu toch echt tijd was om plaats te maken voor een nieuw setje kroonplaten van de EVO. Bij mijn vorige project was ik al tegen het fenomeen aangelopen dat de driespaaks Mito wielen vrij dikke spaken had waardoor er weinig plaats was voor serieuze remmen. Met wat zelfgemaakte vulringen past een Aprilia RS 125 voorwiel goed in de vork en heb ik ruimte zat voor een 4 zuiger remklauw. (later bleek dat de Mito Evo wielen hier ook ruimte voor zouden hebben geboden, maarja RS wiel zat er nu al in). De volledig zwevende Ducati 996 remschijf past zonder problemen op het RS wiel en laten het geheel al op, halve, motorfiets lijken.

Elk begin is moeilijk

 
Tja, en daar stond ik dan met mijn wilde ideeen. Het enige wat ik had was een kaal frame van een Cagiva Mito 1991.
Hoe zou ik dit gaan aanpakken? Laten we maar eens beginnen met Ebay en marktplaatst.nl te bezoeken...

Wat vooraf ging

In 2006 besloot ik een supermono race motor te gaan bouwen. Via via weet ik een Cagiva Mito met reeds Suzuki DR400 blok ingebouwd op de kop te tikken. Nadat ik de motor af had gebouwd was het tijd om deze creatie op het circuit aan de tand te voelen. De bedoeling was het fietsje zo optimaal mogelijk te laten presteren en er vervolgens tijdens de Ducati Club Races 2007 mee aan de start te verschijnen van de Euro Singles klasse.
 
Door de nodige technische "uitdagingen" stond ik tijdens de Club Races op de padock met mijn "monstertje" zonder een enkele circuit kilometer getest te hebben.... Elke keer als ik tijdens een circuitdagje wilde gaan testen was er een technisch probleem dat dit voorkwam. Een paar moedige pogingen op een verlaten industrieterein waren de enige test meters die de Mito minimono had afgelegt. Op een losgetrilde schakelpook na in de tweede training hield ze het echter goed uit tijdens de Club Races. Na jaren circuit en diverse wedstrijden te hebben gereden op een Aprilia RSV Mille was het wel even wennen aan de minimale 23 achterwiel PK's die de Mito aan het asfalt legde. Maar ik heb lol voor tien gehad. Beide handen en voeten sliepen van de trillingen en ik jo-jo-de constant tussen mannen met meer PK's.
 
Maar dit smaakte naar meer. Na de race kreeg ik wilde plannen voor ombouw naar een ander motorblok met meer vermogen. Tot iemand interesse kreeg in mijn fiets. De fiets werd met enige pijn in het hart verkocht en ik bleef achter met mijn reserve frame en ideeen....

Het Idee

 
In deze Blog kun je lezen hoe mijn supermono tot stand komt. Een supermono is een racemotor gebaseerd op een licht rijwielgedeelte voorzien van een viertact eencilinder motorblok dat oorspronkelijk in een andere motor zat.