Kuipje erop

 
Het leuke van deze Blog is dat je er mensen door leert kennen. Sterker nog mensen die hetzelfde aan het doen zijn. Vorige week bij een Belgische "collega" bouwer geweest. Hij is een Husqvarna blok in een Mito aan het bouwen. Moet zeggen zag er erg strak uit, zeker met de sp525 cup kuip die hij erop heeft zitten. Erg mooi moet ik zeggen, ben benieuwd hoe het met een likje verf eruit gaat zien. Deze week ben ik zelf ook met de kuip bezig geweest. In eerste instantie wilde ik geen kuip gebruiken maar wellicht dat er toch een deel van de stroomlijn op komt. Dus eerst maar eens gaan passen en meten hoe e.e.a. moet komen te zitten. Het is een 1991 frame en dit is net iets anders dan het evo frame (waar ik dus de kuip van heb). Na twee uurtjes zit de kuip er provisorisch op, nog even de kuipruit monteren en voila. Het lijkt nu net een originele Mito. Dat is ook de rede dat ik de kuip waarschijnlijk nog wat ga 'verzagen'. zonder voorbeeld was het toch wel effe gokken meten om het op de juiste plek te krijgen.De cilinder zit nu ook netjes en goed op het blok. Alles netjes in de olie en het begint weer op een motorblok te lijken.
 
Ziet er mooi uit, bijna zonde om dicht te maken. Ook maar even met de Dremel in de weer geweest en de cilinderkop lichtjes bewerkt. Is natuurlijk altijd een gok of dit uberhaupt wel wat oplevert of wellicht wat inlevert. Maarja een kop bewerking bij een bekende duitse tuner kost al snel 350 euro. Dan maar een half PK'tje minder... Klepjes erin gezet en klaar voor montage.
 
Erg mooi...
 
Bij montage de lagers nog maar eens even goed gecheckt. Blijken toch beide een stroef plekje te hebben. Bijna niet waarneembaar maar toch maar voor de zekerheid vervangen. (stiekem toch bijna een complete revisie). Uiteraard blijken dit afwijkende maten te zijn die besteld moeten worden. De kop zit er dus nog niet op.

Andermans ellende..

Aldoende leert men zullen we maar zeggen. Dat geldt zowel voor mij als voor de vorige eigenaar van de XR. Om bij mijzelf te beginnen; De cilinder die ik wilde voorzien van een nieuwe bus blijkt geen losse bus te bevatten. Het lijkt er wel op maar het is gewoon een aluminium cilinder met een opgedampte nicasil laag. Dat verklaart dus waarom ik de bus er niet uit kreeg....
Anyway, de XR verzamelaar die mijn rijwielgedeelte heeft opgekocht had gelukkig nog een 93-er cilinder liggen die wel voorzien is van een losse bus. Even bij het revisiebedrijf langs gegaan om e.e.a. te laten stralen en honen. Het bleek dus correct te zijn dat de bus standaard te krap was, een goeie hoon beurt was voldoende. Eenmaal thuis maar begonnen alles weer in elkaar te sleutelen. Ik had eigenlijk wel verwacht dat ze de gehoonde cilinder al hadden schoon gemaakt, maar hij bleek nog vol met gruis te zitten, niet zo netjes. (en al zeker niet voor de prijs die ik ervoor moest neer leggen).

Maargoed na wat poetsen en de nieuwe hoge druk zuiger geplaatst, nieuwe pakkingen er tussen en hop de nieuwe cilinder op zijn plek. De cilinder moet met 50nm worden aangedraaid..... het zal toch niet waar zijn he.... ja hoor, de vorige eigenaar heeft de draad van de m12 bouten stuk gedraaid
Cilinder er weer af om te constateren dat er nagenoeg geen draad meer over is en alleen maar aluminium schaafsel in het bout-gat zit... De oplossing wordt gezocht in een Helicoil.

Ik heb er nog nooit mee gewerkt maar het is de enige oplossing voor dit probleem. Uiteraard blijken de bouten geen standaard te zijn maar M10x1.25. Dit wil dus zeggen een kleinere spoed dan gebruikelijk voor de M10 bouten. Gelukkig hebben ze deze bij de lokale ijzerhandel op voorraad en blij rij ik weer naar huis. Daar kom ik er achter dat ik helemaal geen tap heb om deze spoed te tappen. Weer terug bij de winkel krijg ik te horen dat ze die wel hebben maar niet goedkoop zijn. Zo'n 40 euro voor een tapje... . Een man die ook in de winkel staat bewijst dat het niet alleen maar kommer en kwel is met de hulpvaardigheid in Nederland. Hij hoort mijn verhaal en merkt op dat het gegarandeerd om een bout van een japanse motorfiets moet gaan. Prompt biedt hij me aan om even mee te gaan naar zijn zaak waar ik de juiste tap en montage gereedschap mag lenen! Super attent en daar worden we blij van .

De helicoil gaat dan ook soepeltjes het uitgelubberde gat in en de cilinder zit er inmiddels weer op... om er vervolgens achter te komen dat er nog een draad stuk is.... )&^*^%)(&*$&^$*&)*( . Uiteraard is het inmiddels na vijfen en zijn de winkels dicht, dat wordt dus weer wachten...

Kortom, wel veel gedaan maar weinig voortgang.

Eindelijk compleet

Het is weer een tijdje stil geweest rondom het project. Naast tijdgebrek kon ik ook niet vooruit omdat ik nog wat cruciale onderdelen miste. Na lang wachten en helaas belachelijk hoge invoer en inklarings kosten heb ik gisteren eindelijk de hete nokkenas binnen gekregen.
 
Het is een Hotcams Stage 1. Net als alle nieuwe onderdelen is dit ook, voor techneuten, een waar genot voor het oog. Ik overweeg zelfs om een vitrinekast in de woonkamer te zetten met de nieuwe zuiger, nokkenas en cilinderbus erin......nah, toch maar niet. Deze hete nokkenas heeft duidelijke andere vormen dan de originele en zou volgens de fabrikant vooral het midden en hoger bereik aanzienijk verbeteren. Hieronder een foto van de verslete orginele en de nieuwe Stage 1 as.
 
Naast deze aanwinst heb ik inmiddels ook een vervangde cilinderbus op de kop getikt. Zojuist even geprobeert hoe de nieuwe hoge compressie zuiger hierin past en.... past niet.... Hmmmm vreemd, volgens de partnummers zou dit gewoon moeten passen maar de zuiger lijkt een paar tienden millimeters te groot te zijn. De bus is nog niet gehoond dus wellicht dat dit zo hoort maar ik zal het voor de zekerheid bij het plaatselijke revisie bedrijf eens even gaan navragen. Moet er zowieso heen omdat ik de orginele cilinderbus niet uit de cilinder krijg. Zelfs na 45 minuten in de oven (tjonge wat was mijn vrouw blij met mij toen ze thuis kwam en de oven naar olie rook...) en een ijszak in de cilinderbus kreeg ik hem er niet uitgeklopt.

Dat je niet alleen maar koopjes op Ebay doet blijkt wel uit de Keihin FCR 41 carburateur die ik voor weinig op de kop had getikt. Het was een splinter nieuw exemplaar. Toen ik hem ontving bleek het alleen om de body te gaan zonder enig schroefje, nippel, gasschuif, vlotterbak of wat dan ook. Ik kreeg er wel een hele lading sproeiers bij maar voor de rest een miskoop eerste klas. Even de advertentie nagekeken en ja hoor, gewoon niet goed gelezen want het stond er wel duidelijk bij vermeld.... Nou ja heb ik in iedergeval een reserve body.... :-(
 
Maar mooi is die natuurlijk wel.... (leuk voor die vitrinekast...)

Het lijkt wel nieuw!

Zo, alles is terug van het revisie bedrijf. De cilinder, kop en kleppen zijn netjes geglasparelstraalt (mooi scrabble woord) en zien er uit als nieuw.
 
De klepzetels en de kleppen zijn opnieuw geslepen, nieuwe klepseals, en kop gevlakt. Nu ga ik de gietoneffeheden (weer zo'n mooi woord) nog uit de poorten verwijderen met de Dremel en kan alles weer in elkaar.
 
Mooi he...
 
Ik heb inmiddels ook nog wat andere goodies binnen gekregen. Lang leve ebay. Deze bestelling komt uit de VS. Het is een AIM MyChron3 dashboard en een Wiseco hoge compressie zuiger. Yummie !
 
De zuiger is echt een monsterlijk groot ding. Vergelijk dit eens met een zuiger van een moderne supersport 600 fiets. De zuiger gaat de compressie van 9 : 1 verhogen tot 11 : 1, er zitten duidelijk diepere klep-uitsparingen in dan op de standaard zuiger. De cilinder blijkt toch wel wat loop sporen te hebben en het ziet er naar uit dat deze toch vervangen moet worden. Ik heb inmiddels een nieuwe cilinderbus besteld en hoop deze volgende week binnen te hebbenEn ik heb geen kleine handen...
 
Oude en nieuwe stamper naast elkaar.
 
Nu heb ik alleen nog een probleem met de nokkenas. Maar eens even op zoek gaan naar iets vervangens...

Zo, een en ander uit elkaar zitten sleutelen vandaag.
 
Eerst het andere carterdeksel maar even gespoten. Terwijl dit aan het drogen was heb ik de cilinderkop verwijderd. Ai de nokkenas ziet er niet echt goed uit. Er zitten wat vreemde slijtplekken op en de nokhoogte zit ook aan de service limiet. De 20 jaren mishandeling hebben deze geen goed gedaan. Maar even aan de kant gelegd om hier later een nog eens naar te kijken.  
Ook blijkt de nokkenas enigszins in de cilinderkop te hebben ingevreten. Er zijn flinke slijtsporen te zien en ook de tuimelaars hebben de nodige slijtsporen maar vallen nog binnen de service limiet. Nu de kop eraf is kunnen we ook kijken in hoeverre de kleppen goed sluiten. Het oude truukje van wat benzine in de verbrandingskamer laat als snel zien dat een van de twee uitlaat kleppen zo lek als een zeef is. Kleppen effe verwijderen en opmeten. Meevaller, zowel de veren als de kleppen vallen nog net binnen de servicelimiet. De roetaanslag op de uitlaatkleppen zijn de oorzaak van het lekken. Ik ga deze laten glasparelstralen en opnieuw inslijpen.   
Vervolgens de cilinder verwijderd. De zuiger die te voorschijn komt ziet er goed uit. Ik zie alleen wat sporen van kleppen op de zuiger die niet symetrisch zijn. Dit is vreemd, als de kleppen de zuiger zouden hebben geraakt waren deze gegarandeerd krom geweest, maar dat is niet zo. verder ziet de zuiger er gezond uit maar heeft wel wat slijtplekken op de wangen.  
In de cilinder zie ik deze niet terug dus ik vermoed dat de zuiger uit een ander blok afkomstig is. De cilinder zelf is nog perfect op maat en heeft geen krassen of verkleuring. Dat kunnen we niet zeggen van de krukas. Deze is niet alleen erg blauw (te warm geworden door te weinig olie) maar heeft ook bijzonder vreemde slijtplekken. De contragewichten hebben beide een vlakke kant die er volgens mij niet horen te zijn. Het lijkt wel of er tegen iets aan is geschuurd.
 
Ik besluit om dit maar verder geen aandacht te geven en de krukas gewoon te laten zitten.Het werkte voorheen dus het zal ook wel blijven werken. Er is geen voelbare speling in het big en small end te voelen dus ik ga ervanuit dat dit in orde is. Zo morgen maar even bij de straler voorbij om wat spullen af te geven.

Werk aan de winkel

 
Vorige week het blok uit het enduro frame gesleuteld. Is niet echt veel werk maar gaat toch al snel een uurtje of twee in zitten. Anyway, alles los gemaakt en met wat handigheid had ik het blok al snel op mijn werkbank staan. Zoals ik al aan heb gegeven gaat het blok eerst open om alles te checken. Dus eerst maar eens een pakkingsetje, oliefilter en een nieuw magnetische aftapplug.
Ik heb al eens met een open blok gezeten terwijl ik de pakkingen niet in huis had. Het blok ziet er echt niet uit. Ik weet niet of de vorige eigenaar ermee gecrosst heeft maar ondanks dat de motor niet lekt zit er echt overal olie en smurrie. Eerst maar eens heel goed gaan poetsen. Een uurtje later ziet het blok er al een stuk beter uit. Okay het is een japans blok dat in een verder volledige italiaanse fiets komt te hangen. Nou hoef je de afkomst niet te verbergen maar zo prominent het Honda embleem op het karter hoeft nou ook weer niet. Dus maar eens gaan plamuren.
 
Een stuk of vier vijf lagen waren voldoende om aan beide kanten het logo te doen verdwijnen. Vervolgens het karter eens flink onder handen genomen. Het gietijzer is flink verweerd en ziet er vlekkerig en dof uit. Een paar uurtjes flink de handen uit de mouwen en een flink zwart gezicht later blinkt het als een spiegel (en mijn vingers blauw). Waarschijnlijk heeft dit blokje sinds dat hij in de showroom stond 20 jaar geleden niet meer zo geblonken.
 
Na een goede wasbeurt om alle stof te verwijderen kon ik het linkercarterdeksel verwijderen. De magnesium deksel begint aan de randen wat poreus te worden. Dit is normaal voor magnesium, vooral als de lak er op plekjes af is. Is nog niet echt schokkend, gaat nog wel een tijdje mee. Meteen even de deksel op de weegschaal gelegd, 900 gram, niet verkeerd. De dop die in het karter zit heeft wel echt zijn beste tijd gehad. Een van de vorige eigenaren heeft het klaar gekregen om deze dop waar mijn grootste inbus net inpast dol te draaien... Met een hamer en een dikke schroevendraaier krijg ik de dop uiteindelijk wel los maar deze moet echt vervangen worden.
 
Nu ik een kijkje kon nemen aan de koppelingkant van het carter kon ik dit meteen checken op vreemde dingen. Zoals ik het nu kan beoordelen ziet alles er goed uit. Ben wel bang dat de oliepomp nu lucht gehapt heeft en deze achteraf zal moeten ontluchten. Na deze visuele inspectie het carterdeksel nog even goed opgeschuurd en voorzien van een mooie matzwart vuurvaste laklaag. Morgen ga ik de andere deksel doen en de kop demonteren. Ik ben van plan deze eerst te laten stralen en vervolgens ook matzwart te spuiten.

Hello XR!

 
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ondanks een druke periode toch nog een andere donor gezocht en gevonden. De racer heeft maar twee weken zonder kloppend hart gestaan. Vandaag een Honda XR600R opgehaald.
Fiets ziet er op de foto beter uit dan in het echt maar het blok loopt erg netjes. Is pas nog flinke onderhoud op geweest. Desondanks zal ik het toch eerst helemaal nakijken voor ik het ga inbouwen. Het is een 89 model wat wil zeggen dat er magnesium carterdeksel opzitten en een nicasil cilinderwand. Tevens zit geen electrische start op dus ik verwacht dat het blok al me al zo'n 6 a 7 kg lichter is dan het xbr blok. Ik heb effe een stukje test gereden bij de verkoper en er zit volgens mij voldoende potentie in dit blok.
 
Volgende week heb ik vakantie en dus wat tijd om te knutselen. Het restant van de motorfiets is natuurlijk nadien weer te koop, dus heb je interesse hou de blog of marktplaats dan in de gaten.

Powerrrr !

 
Na het super debuut van de xbr heb ik een aantal weken geen tijd gehad om ook maar iets aan het monstertje te doen. Omdat ik toch wel een ernstig te kort aan vermogen had tijdens de droge sessies heb ik besloten om niet verder te gaan met het XBR blok. Er is simpelweg te weinig materiaal te krijgen om een XBR blok sneller te maken. Daarbij is het lastig om aan een reserve blok te komen voor onderdelen. Daarom heb ik besloten om het blok te verkopen. Vandaag even een uurtje zitten sleutelen en het blok is van eingenaar gewisseld, hij gaat de rest van zijn leven slijten in een straat XBR waar de nokkenas van gebroken was. Dat betekend dus dat ik opzoek ben naar een nieuw blok. Ik denk dat het een XR600R blok wordt (omdat ik dan geen nieuwe ophangingen hoef te maken) maar misschien dat ik me nog bedenk en toch een DR800 ga gebruiken. Als iemand iets in de aanbieding heeft mail me dan.
Bye bye XBR.

Race time !

 
Zondag, de dag van de race. De hemel is aan het betrekken en ik heb het vermoeden dat we hiet niet droog gaan houden. Ik ben geen weerman maar ik had het bij het rechte eind. Slechts 1 race klasse heeft een droge race verreden de rest alles in de regen. In de middag waren het echt flinke buien. I.v.m. de veiligheid is het niet toegestaan om regenbanden te gebruiken. Veiligheid? ja, omdat niet iedereen deze banden heeft is er besloten om ze te verbieden zodat geen al te grote snelheids verschillen ontstaan. Persoonlijk ben ik het niet met deze beredenering eens maar goed, wie ben ik. Mijn maten rijden allemaal in de thunderbike en ducati open klasse. Ze komen allemaal met het zelfde verhaal van de baan: "het is spiegel glad!" Logisch, supercorsa's zijn niet gemaakt voor een overspoelde baan. Het is zelfs zo nat dat iemand die klaar is met rijden zijn biezen pakt en vertrekt. Jammer voor het evenement. Veel rijders besluiten ook om niet te starten om hun kostbare bezit te sparen. Ik baal natuurlijk ook als een stekker. Mijn metzler rennsport voorband is een semi slick, om de 5 cm zit een klein gleufje van 1mm.... dit gaat weinig water afvoeren. Toch besluit ik om te starten, ik kan altijd stoppen als het niet gaat. Jammer dat een deel van de deelnemers afhaakt waardoor het start veld flink wordt uitgedund. We staan met zo'n 30 man aan de start. Lichten op rood.........uit en gas !!!!! Ik kom goed van mijn plek en schiet zowaar een aantal man voorbij, nog voor het rempunt wordt ik alweer ingehaald door de sterke twins. En druke eerste bocht en op naar de noordlus, hier steek ik een aantal mannen voorbij en ook in de strubben heb ik er een paar.
 
Op de veenslang komt het tekort aan vermogen weer om de hoek kijken. Inremmend in de huskenhoek bevestigd de metzler dat het geen regenband is en schuift mijn voorwiel (gevoelsmatig) een halve meter aan de kant. Rem los, fiets rechtop en met wat kunst en vliegwerk haal ik de bocht. Okay dat is dus een streepje te hard voor deze band. Na drie rondes kan ik de kop van het veld nog goed zien en kijk eens vluchtig achterom. Er komt iets aan dat wil sparren... Een leuk gevecht ontwikkeld zich en we halen ook nog wat mensen voor ons in.
 
Ik zie her en der wat gele vlaggen en er ontstaat een euforisch gevoel. Het zou toch niet waar zijn dat ik tijdens dit weekend ook nog voorin ga eindigen? Na 7 ronden wordt er afgevlagt, alsof ik de TT gewonnen heb juich ik in mijn helm en zie mijn maten wild springend en met hun paraplu zwaaiend op de pitstraat staan. Het blijkt dat ik 7de ben geworden! Dit overtreft mijn stoutste dromen, ik kan ondanks de regen mijn grijns niet in mijn helm houden. Dit is echt te gek. Slechts 10 maanden nadat ik met dit project ben begonnen rij ik in mijn eerste race gewoon een top 10 klassering. Ik blijk uiteindelijk ook nog eens de snelte mono rijder te zijn geweest. Ik reed met de mono in de regen sneller rond dan mijn maten op de RSV milles ! Mooier kon het niet worden.

Eerste kwalificatie

Op zaterdag met een stralend zonnetje stond de eerste kwalificatie op het programma. Maar voor we daar aan konden beginnen moest de fiets eerst worden gekeurd. Deze keuring is een stuk beter dan die van de vrije trainingen (wat eigenlijk gewoon een circuitdag is). De fiets komt er glansrijk doorheen ware het niet dat hij afgekeurd wordt op het geluid. 106db zegt meneer van de KNMV. Ik betwijfel dit omdat ik vrijdag de hele dag heb gereden en de maximale limiet van 88db (dynamisch) niet overschreden heb. Maargoed, even een db-killer monteren en ik krijg het goedgekeurde stickertje. Terug bij mijn tent de db-killer er weer uit gehaald omdat ik weet dat de pijp gewoon niet te luid is. Ik heb inmiddels ook een aantal groter sproeiers kunnen vinden en heb deze voor de training gemonteerd, ik merk dat de motor veel mooier oppakt en iets meer vermogen heeft.
 
Ik rij mee bij de Euro-classics. Een klasse met 1,2 en 3 cilinders van voor 1989. Ik ben ondanks de nieuwe spoeiers zwaar onderpowert vergeleken met de dikke Pantahs, laverda's, absafs en ander mooi spul. In de eerste training kom ik er echter al snel achter dat een hoop van deze "oudjes" me aardig in de weg rijden. Rechte stuk hou ik ze niet bij maar in de bochten doorkruisen ze continue mijn lijnen brengen zo mijn bochten snelheid omlaag. Ik besluit na twee rondjes te wachten op een rustig plekje in het veld om zo een snelle ronde neer te zetten. Oeps, de sessie is sneller voorbij dan ik dacht en ik kom helemaal niet toe aan een snel rondje.
 
Een teleurstellende 2:21 was mijn snelste tijd van deze sessie. Jammer, want met de tijd van gisteren (2:19) had ik nu al op de tweede startrij gestaan. Maar er is nog een kwalificatie dus dat komt wel goed...dacht ik. Voor ik voor de tweede training het parc ferme in rij wordt ik ineens staande gehouden door een KNMV man (juist ja diezelfde) die vraagt waar mijn db-killer is gebleven. Ik probeer hem nog te overtuigen dat de uitlaat stil genoeg is maar ik mag de baan niet op... Snel terug naar mijn auto en de db-killer er weer in geschoven. Meneer de KNMV is blij en terwijl de rest al aan hun derde rondje bezig zijn plof ik de baan op. Ik merk meteen dat de XBR het heel moeilijk heeft. De db-killer is niet alleen killing voor het geluid maar ook voor het vermogen. Ik ben niet vooruit te branden. Na afloop blijkt dat ik inderdaad beter had kunnen fietsen. Een beschamende 2:25min.... Als ik morgen zo de race moet rijden kan ik beter niet starten want dat heeft geen enkele zin. Ik ben nog steeds overtuigd van het feit dat de uitlaat niet te luid is en vraag een herkeuring aan zonder db-killer. En ja hoor, 103db (statisch). Ik bedank de KNMV man voor zijn medewerking (ahum) en plof terug naar het basis kamp.
 
Ik pruts nog wat met de stationaire sproeier die ik inmiddels ook een maatje groter heb. (thanks Jean) Daarna een paar sponsor foto's schieten in de pitstraat en op de grid.
 
Inmiddels is de start opstelling bekend en ondanks mijn slechte trainingen sta ik toch nog op de 5de rij op de 20ste startplek. Niets slecht in een veld van 44 man met waarschijnlijk het minste vermogen van ze allemaal. Ik stel mezelf als doel om ook in de top 15 te eindigen.

Eerste training met mijn DIY mono

Ik heb het erg druk gehad de laatste weken, hierdoor heeft deze posting op het blog een tijdje opzich laten wachten.

WOW! meer kan ik niet zeggen...

Slechts een week na mijn eerste proefritje op een verlaten industrieterein was het dan zover. Mijn prototype supermono zou het circuit op gaan. Natuurlijk tot op het laatste moment nog oh zo veel moeten doen. Ik zou eigenlijk op donderdagavond reeds richting Assen rijden zoals ik dat altijd doe om uitgerust aan de wedstrijd deel te kunnen nemen. (Assen is dik 300km rijden van mij thuis uit). Helaas, tot 24:00u s'avonds heb ik nog zitten sleutelen. Alles wat met olie te maken heeft moest nog geborgd worden en ik moest nog een provisorisch kuipje maken omdat de rs125 kuip niet mooi pastje. Verder alles nog check dubbel check en rond middernacht met de oliesmeer nog op mijn gezicht snel onder de wol.

Om klokslag 05:00u vertrek ik richting Assen waar ik om 09:20u mijn eerste vrije training heb. Een paar sterke koppen koffie een broodje ei en 300km later sta ik om 08:45u in de paddock. Ruim op tijd dacht ik zo, de fiets even van de trailer af en.....KRAK! breekt de kuip af.... Blijkt dat de provisorische kuip (die louter en alleen bestaat uit een kuipruitje van een duc 748) zowel aan de voorvork als aan het frame bevestigd is... Ik had het kuipje gemonteerd terwijl de fiets al op de trailer stond en in mijn haast niet gezien dat dit nooit kon gaan werken. Dan maar zonder kuip, snel naar de technische keuring. Alles goedgekeurd (flut keuring op vrijdag) totdat ze me het rijdersnummer willen geven. "waar wil je dat je nummer gaan plakken?" vraagt de man van de KNMV. Euhhh, tja zonder kuip is er niets te plakken. Shit, hierdoor gaat de eerste sessie aan mijn neus voorbij, er moet een kuipje op. (had ik ook een uurtje langer in bed kunnen blijven :-) Na wat gepruts met het ruitje en wat draadstangen heb ik een soort van kuipje op mijn fiets. Ziet er een beetje duf uit maar goed het gaat nu even niet om het mooi zijn.
 
Nummer erop en klaar voor de strijd. Ik had nog steeds geen grotere sproeiers omdat deze bij de motorzaak in backorder stonden. Op goed geluk dan maar. Bij de aanvang van de tweede vrije training bekruipt me toch wel een zenuwachtig gevoel. Blijft alles heel, niets vergeten, doemscenario's van los gelopen remklauwen en oliefonteinen schieten even door mijn hoofd. Ach wat heb ik te verliezen, niemand verwacht iets van mijn creatie dus het kan alleen maar meevallen. We schuifelen met z'n alle het parc ferme uit en rollen het heilige asfalt op. Eerste bochten voelen goed, veenslan opdraaien voorzichtig wat meer gas. Alles voelt ook na het eerste rondje nog goed. Na het tweede rondje voor de zekerheid de pitstraat ingereden om wat belangrijke bouten eens even te bekijken. Ziet er goed uit, hup baan op en gas. Voel me meteen erg vertrouwd op mijn creatie en ben na een paar rondjes eigelijk al vergeten dat dit de echte vuurdoop is en stuur gewoon lekker rond. Einde van de sessie, WOW mijn weekend kan nu al niet meer kapot. Alles heel gebleven en hij doet het boven verwachtingen goed.
 
Het blijkt dat ik in deze eerste testsessie al ruim 3 seconden sneller ben dan de snelste tijd met mijn vorige mito-mono. Tussen de tweede en derde vrije training in check ik alles van de mono. Ik hoef eigenlijk niets te veranderen alles zit nog goed. De derde vrije training gebruik ik meteen om er eens goed voor te gaan zitten. Heerlijk gereden en de bochten snelheid van de mono is ongelofelijk. De noordlus is voor de mono, buiten om en binnendoor haal ik veel snellere machines met het veelvoud aan vermogen en cilinders in. Op het rechte stuk en de zuidlus kom ik gewoon vermogen te kort en vliegen ze me weer hard voorbij. Na afloop blijk ik zonder veel moeite 2:19min gereden te hebben wat 6 seconden sneller is dan vorig jaar. Ik ben uiterst tevreden over dit eerste resultaat. Zo nu eerst een biertje !

Eerste testritje

 Nou het moet niet veel gekker worden. Vorige week alles nog eens goed nagelopen en doorgemeten. Na lang zoeken samen met Jean het euvel gevonden. Er zat een wankelcontactje in de aansluitkabel van de dynamo. Even een nieuwe kabel eraan gelast en dat zou de oplossing moeten zijn. Helaas nog steeds geen draaiende motor. Na lang, heel lang zoeken en proberen blijkt de CDI unit defect te zijn... Da's wel heel toevallig dat deze nu defect is, vermoedelijk is dit gebeurt met al het gezoek en gepruts. (ergens kortsluiting gemaakt denk ik). Gelukkig heb ik een CDI kunnen lenen van Jean en heb ik toch een vonkende bougie. Het viel op dat er wel een vonk was bij het starten met de kickstarter en geen bij de electrische starter. Erg vreemd, maar aangezien ik de electrische starter zowieso niet ga gebruiken heb ik maar niet verder uitgezocht waarom dit zo is. Nu er weer een vonk was heb ik alles maar weer in elkaar gezet.

De dag erna het grote moment de eerste test rit. Voor de zekerheid toch maar volledig motorpak aangetrokken. Wil het niet mee maken dat ik er tijdens de eerst rit op een vervelende manier achterkom dat ik een contstructie foutje heb gemaakt. Nou de eerste test liep bijzonder goed, het blok liep mooi en het stuurt echt als een scheermes. Ik was bang voor nogal wat vibraties maar de balansas werkt erg goed. Wel merk ik dat de fiets nogal arm loopt. Logisch zit een open pijp op en geen luchtfilter.

Hieronder een filmpje van de eerste meters. (nouja ik had natuurlijk al wat metertjes gereden op die dag met wat minder snelheid om te checken of alles heel bleef)

 Mooi geluidje he. Ik ben echt superblij dat alles nu werkt want volgende week zijn reeds de club races.

De tijd tikt door

Vorige week heb ik de papieren van mijn inschrijving bij de ducati club races gekregen. Ik ben toch verplaatst naar de Euro Classics klasse en mag daar mee doen voor het SAM kampioenschap. Ben ik wel heel blij om omdat ik daar gewoon beter in thuis hoor dan de Ducati open klasse waar alles wat ducati heet mag mee rijden.
 
Nou na de laatste posting op dit blog is er weer veel gebeurt. Vorige week in de stralende zon buiten lekker staan knutselen. Het afbouwen van de fiets, en dat is over het algemeen wel leuk werk. Maar zoals het altijd gaat kleine klusjes vergen de meeste tijd. Eerst maar eens begonnen met alle nieuwe bouten met locktite vast te zetten of zelfborgende moeren. Kwestie van een uurtje had ik gedacht....helaas ging bijna een dag in zitten. Ketting inkorten, kabelboom netjes bevestigen, olieleidingen vastmaken, etc etc. Aan het einde van de dag het achterwiel gemonteerd en....die draait niet meer. Vreemd, maar al snel kom ik er achter dat de lagers van het wiel dat ik vorig jaar van een sloop fiets heb af geschroeft muur en muur vast zitten. Ben ik voorheen niet achtergkomen omdat ik het wiel nog nooit echt vast heb gezet. De lagers blijken hopeloos verroest.
 
Nieuwe lagers erin en het draait weer als op rolletjes. Vervolgens even naar vriend maurice om de achterband te vervangen. Nu de fiets weer op zijn wielen stond en alle bouten en moeren naar behoren vastzaten even bij M-tech langs voor nog wat aluminium laswerk. Wat kleine beugeltjes die ik vast gepopt had hebben we met een paar kleine lasjes vastgezet. Ook hebben we het frame versterkt waar ik het aangepast had voor de RS250 schokbreker.
 
Omdat na het verplaatsen van het motorblok de uitlaat nog steeds tegen het wiel aan komt hebben we ook de uitlaat weer eens onderhanden genomen. We hebben er een dikke centimeter tussenuit gehaald. Als het goed is geeft dit voldoende speling om voluit te kunen remmen zonder over de kop de slaan.
 
Na dit lasklusje werd het tijd om de carburateur aan te pakken. De motor loopt veel te arm dus moeten er grotere sproeiers in. Blijkt nog moeilijker te zijn dan ik dacht om aan grotere spoeiers te komen. Uiteindelijk gewoon besteld bij de motorzaak en ik hoop ze volgende week binnen te hebben. Tot die tijd maar even met de originele spoeiers zodat ik toch een proefritje kan maken. Weer lekker in het zonnetje de carburateur in elkaar geknutseld en meteen de gasnaald maar 2mm hoger gezet voor meer brandstof in het middengebied. Doordat de motor nu 3cm naar achteren in het frame hangt is het een hoop gefriemel om de carburateur tussen het blok en frame te krijgen. Uiteindelijk floept de gasfabriek in de rubber en zit alles op zijn plaats. Nu de fiets eigenlijk klaar is voor gebruik moet er nog een zitje gemaakt worden. Na eerst een papieren voorbeeld te hebben gemaakt zaag ik uit een 2mm traanplaatje de vorm van de zit. Wat ouderwets klop en buigwerk resulteerd in een niet eens zo slecht zitje waar ik best wel trots op ben. (moet wel nog met foam bekleed worden)
 
Check dubbel check niets vergeten? provisorisch monteer ik nog even het RS125 topkuipje puur voor de foto, voorlopig komt er geen topkuipje op. De tijd dringt namelijk, volgende week is de Ducati Club Race en ik heb nog geen meter kunnen testen.
 
Gisteren de dag van de eerste testrit. Eerst even achter in de tuin proberen aan te kicken. Prrr, prrr, prr, prrr, blub blub blub blub! Yes hij loopt weer. Niet echt mooit, slaat steeds af. maar hij loopt. Na een aantal keren krijg ik hem niet meer aan. Na ongeveer 50 keer kicken nog steeds geen blub blub. Verzopen denk ik. De start motor zit er nog op dus ik besluit om het maar met de auto over te starten. Motor op de trailer en hup naar mijn favorite afgelegen industrieterein voor de eerst test meters. Voor de zekerheid het motorpak aan want het zal maar mis gaan met zo'n eerst ritje.
 
Daar aangekomen de startkabels aangelosten, benzine kraan open en..... benzine stroomt uit de carbuateur. Wat is dat nou weer? Carb uit elkaar, vuiltje in vlotternaald. Alles weer in elkaar en starten maar.....NOT. Vrolijk draait de startmotor rond maar hij wil niet aan slaan. Ik zie in de benzineslang dat hij wel benzine sluipt dus dat kan het niet zijn. Geen passende bougiesleutel bij me dus maar even met een schroevendraaier in de bougiedop testen. Geen vonk. Niets bij de hand dus maar weer opladen en terug naar huis. Zwaar balend thuis het werkplaatshandboek ter hand genomen om e.e.a. te checken. Eerst bobine doorgemeten, is ok. Kabelboom doorgemeten, ok. Dynamo doorgemeten, defect. Dus carterdeksel eraf, en dynamo eruit. (klinkt een stuk sneller dan dat het in werkelijkheid geduurd heeft!). Shit hele pakking aan gort dus die moet sowieso vervangen worden. (en die heb ik niet bij de hand). De dynamo eenmaal op de werkbank en nog eens meten laat zien dat deze niet defect is. Vermoeden is een slechte aarding van de dynamo, maar wel vreemd dat die nu in eens optreedt.

 
Alles ligt nu nog uit elkaar, overmorgen maar weer verder zoeken. Nog anderhalve week tot de eerste race en nu loopt de motor niet meer. Het wordt spannend, volgende week bijna geen tijd om te sleutelen. Ik hou jullie op de hoogte.